श्याम ऑन्कोलॉजी फाऊंडेशन हे एक बाह्यरुग्ण सुविधा आणि दहा आंतररुग्ण खाटांसह एक उपशामक काळजी केंद्र आहे, जे एप्रिल 2012 मध्ये सुरू झाले. कर्करोगाच्या प्रगत अवस्थेत असलेल्या रूग्णांना यापुढे पारंपारिक कर्करोग उपचार मिळू शकत नाहीत अशा रूग्णांना सर्व काळजी कोणत्याही खर्चाशिवाय प्रदान केली जाते. प्रगत कर्करोगाच्या रूग्णांना प्रामुख्याने तीव्र वेदना आणि इतर त्रासदायक लक्षणांपासून आराम आणि त्यांना आणि कुटुंबातील सदस्यांना अनुभवलेल्या मानसिक त्रासासाठी समुपदेशनाच्या अनेक गरजा असतात. दोन्ही येथे कुशल कर्मचार्‍यांकडून कोणत्याही खर्चाशिवाय ऑफर केले जातात, कारण रूग्ण, मग ते कोणीही असो, त्यांना त्रास होऊ नये हा उद्देश आहे. जरी बरा करणे शक्य नसले तरी, काळजी नेहमीच असते. पॅलिएटिव्ह केअर ही विकसित देशांमध्ये औषधाची सुस्थापित खासियत आहे, आणि तथापि, भारतात, विशेषतः गुजरातमध्ये, अशी काही दवाखाने आहेत. अशा काही क्लिनिक अहमदाबाद, गुजरातमध्ये आहेत आणि संपूर्ण राज्यातील तसेच राजस्थान, मध्य प्रदेश आणि महाराष्ट्र यांसारख्या शेजारच्या राज्यांतील रहिवाशांना सेवा देतात. होम केअर सेवा वाढवण्याचा त्यांचा मानस आहे, कारण अनेक गरीब लोकांकडे त्यांच्या सुविधेकडे जाण्यासाठी आर्थिक साधनांची कमतरता आहे, अगदी कॅन्सरवर पूर्णपणे मोफत उपचार करण्यासाठी. भारतात दरवर्षी जवळपास 800,000 नवीन कर्करोगाचे रुग्ण आढळतात. वार्षिक आधारावर, कर्करोगाने जवळजवळ 500,000 लोकांचा मृत्यू होतो. मलेरिया, क्षयरोग आणि एचआयव्ही/एड्सच्या एकत्रित मृत्यूदरांपेक्षा कर्करोगाच्या मृत्यूची संख्या जास्त आहे. बहुसंख्य कर्करोग त्यांच्या प्रगतीनंतर शोधले जातात. बहुसंख्य रुग्ण नियमित काळजी घेण्यास असमर्थ असतात (ज्ञानाचा अभाव, औषध सुविधांचा अभाव, उपचारासाठी पैसे देण्यास असमर्थता). बहुसंख्य गरीब रुग्ण, तसेच श्रीमंत असलेले अनेक, अनेक महिन्यांच्या वेदनादायक वेदनांनंतर मरतात. जेव्हा एखाद्या रुग्णाला कर्करोगाचे निदान होते तेव्हा ही "दुःख" देखील प्राथमिक चिंता असते. "दुःख" हा केवळ शारीरिक अस्वस्थतेचाच संदर्भ देत नाही तर ते मनाच्या स्थितीला देखील सूचित करते. थॅलेसेमिया आणि इतर रक्ताचे आजार भारतात सामान्य आहेत. दरवर्षी, अंदाजे 10,000 मुले थॅलेसेमिया मेजरसह जन्माला येतात. या तरुणांना त्यांच्या उर्वरित आयुष्यासाठी दर दोन ते चार आठवड्यांनी रक्त संक्रमण आवश्यक आहे, अतिरिक्त औषधांव्यतिरिक्त. ते साधारणपणे 40 वर्षांच्या आधी मरतात आणि गरीब घरांमध्ये, ते सहसा 20 वर्षापूर्वी मरतात. उपचार महाग असतात, आणि यामुळे केवळ मुलासाठीच नव्हे तर संपूर्ण कुटुंबासाठी मूक वेदना होतात. शिवाय, हा आजार जवळजवळ 100 टक्के टाळता येण्याजोगा आणि लहान मुलांमध्ये उपचार करण्यायोग्य आहे.